Skip to main content

मार्गे दलाल पथ...

पैसा पैशाला ओढतो, असं ऐकून एक गरीब माणूस मंदिरात गेला, हातातला एक रुपया दानपेटीवर धरून वाट बघू लागला, आपण २-३ रुपये ओढले तरी काही कमी फायदा नाही असा त्याचा हिशोब होता. पाच एक मिनिटांतच त्याच्या हातातून तो रुपया सुटला आणि दानपेटीत गेला.. ते पाहून तो उद्गारला, "अरेच्च्या! पैसा पैशाला ओढतो हे खरं आहे.. पण कोणाचा पैसा कोणाच्या पैशाला ओढेल हे मात्र सांगता नाही येणार"

लहानपणी ऐकलेल्या ह्या गोष्टीचा अर्थ मला शेअर-बाजारात नव्याने समजला... मी माझा पैसा घेऊन दुस-यांचा पैसा ओढायला जायचो, आणि दुसरेच माझा पैसा ओढत. मग कोणीतरी म्हणालं, 'अरे वेड्या, असं नसतं कधी. पैसा म्युच्युअल फंड मद्धे टाकावा, सगळ्यांचा पैसा एकत्र येतो आणि मग win-win situation होते, सगळेच जण पैसा कमावतात.' Makes sense :D.. पैसा म्युच्युअल फंड मद्धे टाकला.. सगळयांचा पैसा एकत्र आला, पण दुर्दैवाने दुस-या MF ने फायदा कमवला, आमचा सगळ्यांचा पैसा त्यांनी ओढला, दुस-या MF वाल्या सगळ्यांनीच पैसा कमावला.. त्यांच्यासाठी खरच win-win situation झाली.

Think Contra.. अशीही एक शेअर-बाजाराची Strategy आहे.. म्हणजे काय तर तुम्हाला एखादा शेअर घ्यायचा असेल तर तुम्ही ते चार लोकांना बोलून दाखवा, जर त्यांनी तुम्हाला वेड्यात काढंल, की तुम्ही फार फायद्याचा निर्णय घेतला आहे अशी खात्री बाळगा.. अहो दूरदृष्टी ही प्रत्येकाकडे नसते (आपणही अपवाद नाही), त्यामुळे बहुतांशी लोकांना तो शेअर वाईट वाटला, म्हणजे तो नक्कीच चांगला असतो.. असा काहिसा त्याचा अर्थ आहे.. मी थोडीफार गुंतवणूक ही Strategy वापरून केली.. लोकांकडे दूरदृष्टी नाही हे पण निष्पन्न झालं, त्यांनी जे शेअर्स वाईट म्हटले होते, ते प्रत्यक्षात प्रचंड वाईट निघाले.

अर्थात, प्रत्येकवेळी तुमचा निर्णय चुकतो असं काही नाही, अमुक एका शेअर बद्दल तुम्हाला बरोबर अंदाज येतो..(तो बरोबर होता हे नंतर कळतं) पण नेमकी त्याचवेळी icicidirect.com (किंवा indiabulls.com) प्रचंड थकलेली असते.. असेही बरेच सौदे हातातून सुटतात..

मग माणसाने करावं तरी काय? एकाने गुरुमंत्र दिला की एका विशिष्ट क्षेत्रावर केन्द्रित राहा. साखर, पायाभूत सुविधा, खनिज तेल, पोलाद, साबण, संगणक, अभियांत्रिकी इ. इ. पण फार केन्द्रित रहावं लागतं बरं का!
झालं. अगदी मनापासून मी हा उपदेश पाळायचा ठरवलं आणि जळी-स्थळी-काष्ठी-पाषाणी मला माझा पोर्टफोलिओ दिसू लागला. लिटरमागे पेट्रोल ३ आणि डिझेल २ रुपयांनी महागणार ही बातमी वाचून माझा आनंद गगनात मावेना.. कालच तर मी ONGC खरेदी केला होता. IDFC चे शेअर्स माझ्या DMAT Act. मद्धे आल्या आल्या मी Express-Highway war ४ फे-या अशाच मारल्या, Toll Collection वाढेल तर बोनस शेअर्स मिळतील.. You don't get rich by saving money, you get rich by spending it, असं कोणीतरी म्हटलंच आहे. इन्फोसिसच्या कर्मचा-यांना सरासरी २०% पगारवाढ मिळाल्याचे ऐकून माझा जीव हळहळला, अहो प्रॉफिट मार्जिन नाही का कमी होणार? त्यापेक्षा Patni/TCS चांगल्या आहेत.
बलरामपूर चिनी मात्र जरा महागात पडली. शेअर वाढला, तरी जास्त साखर खाल्ल्याने डॉक्टरकडे जावं लागलं आणि त्याने ढीगभर औषधं लिहून दिली.. औषधांची यादी वाचताच माझी ट्युब पेटली- च्यायला सगळा पैसा डॉक्टरसाहेब रणबक्षी मद्धे लावतात तर..

पण हा तोडगा मात्र लागू पडला.. थोडा फार नफा मिळू लागला. मग 'विखुरलेली गुंतवणूक' असा धोका कमी करण्याचा मार्ग माझ्या वाचनात आला. पण मग सगळे पैसे आधीच अडकलेले होते. शेवटी मनावर दगड ठेवून २ चांगले शेअर्स विकले आणि २ खराब शेअर्स खरेदी केले. काहीही झालं तरी संतुलित पोर्टफोलिओ असणं जास्त महत्त्वाचं नाही का?

अशा रीतीने सध्या ब-यापैकी गुंतवणूक आणि थोडाफार गुंता झालेला आहे.. पण परिस्थिती आशादायक आहे. कोण म्हणतं मराठी माणूस शेअर बाजारात यशस्वी होऊ शकत नाही? :D

आता पुढची पायरी.. वायदे बाजार.. तिथे तर बिकट वाट वहिवाट आहे.. पण आपल्या शुभेच्छ्या गृहित धरतोय.
तिथले अनुभव परत कधी तरी..

Comments

borntodre@m said…
Good one .. Amachya hi ShubhechChha!
Anonymous said…
are not able to see.

-abhijeet
Anonymous said…
?
amity said…
thanks samya.. :)
hey but I don't think something similar as Pravin Davane, may be I have just read his 'Saavar Re' and nothing else..
amity said…
are abhijeet, what are you not able to see? is it some font problem?
Anonymous said…
आता मला विश्वास वाटू लागलाय, तो दिवस दूर नाही जेव्हा मराठीत चोवीस-ताशी बिझनेस चॅनल्स असतील!
shashank said…
अम्या मस्तच रे! पैश्याला पैसा ओढतो अगदीच क्लास, अरे जोरजोराने हसतोय :)

Popular posts from this blog

मुक्काम पोस्ट बोस्टन..

If you can not see the MARATHI text below, then please use following links Part I Part II काल दुपारी (नेहमीप्रमाणे) काम नसल्याने खिडकीतून बाहेर बघत होतो..आभाळ कसं अगदी भरून आलेलं आणि सोसाट्याचा वाराही सुट्लेला.. क्षणभर वाटलं की मस्तपैकी टपरीवर जावून कटिंग चहा मारावा.. अशा वातावरणात चहाची तल्लफ येण्यात चूक काहीच नाही.. फक्त त्यासाठी कुठेतरी भारतात असायला हवा होतो.. :( बघता बघता बोस्टनमधे येवून तीन महिने होत आले.. पण खरं पाहू जाता फार दूर आलोयं असं वाटतं नाही.. आणि तसं वाटण्यासारखी परिस्थिती पण नाही.. मागच्याच शनिवारी माझा एक मित्र कणकवलीहून आला, येताना माझ्या आईने दिलेले बेसनचे लाडू घेवून आला.. लगेचच मी घरी फोन करून ते मिळाले म्हणून कळवलं.. आणि आईने पण नेहमीप्रमाणे, 'कसे झालेत?, सगळ्या मित्रांना दे' असं सांगितलं.. जणू काही मी सांगलीत हॉस्टेलमधेच होतो.. आणि ह्या शनिवारी तर न्यू इंग्लड होळी पण साजरी झाली. पुण्यातून कूल कॅब ने मंदारकडे निघालो तेव्हा जरा धाकधूक होती, टॅक्सीवाला रात्री ११ वाजता मुंबईत पोहचल्यावर उगीचच इकडे तिकडे फिरवून जास्त भाडं तर नाही ना मागणारं?, पण दिवसा ढवळ्या

.... अवघे धरू सुपंथ

सकाळचे साडे नऊ , धडाम! ८५५५, निफ्टी खालच्या वाटोळ्याला (सर्किट) निपचित पडला. अपशकुनी १३ तारखेचा शुक्रवार वाकुल्या दाखवत होता. पोर्टफोलिओ बघण्याची ना हिम्मत नव्हती आणि ना उपयोग.  त्याहीपेक्षा भांडवली बाजाराच्या विरोधकांमधील सर्वकालीन अग्रणींपैकी एक असलेल्या सौभाग्यवतींना काय तोंड द्यायचं ह्याचा विचार करून मेंदूचा भुगा होता.धीर करून तिच्या भरवशाच्या सोन्याचा दर बघितले , ते पण पडलेले ... जरा हायसं वाटलं. निदान - "तरी मी सांगत होते , शेअर्स वर पैसे लावण्यापेक्षा सोनं घे" हे ऐकून घ्यावं लागणार नाही. करोना विषाणू लागण झालेली लोकं कमी आणि गुंतवणूकदार जास्त मारणार हे खरं ठरणार बहुतेक.  पण तसाही सगळीकडे अक्षरश: हाहाकार माजला आहे. २१ व्या शतकात शहरं विलगित केली जातात हा धक्का पचण्याआधीच प्रांताच्या विलगीकरणाची आणि त्या मागोमाग देशांच्या सीमा बंद झाल्याच्या बातम्या धडकल्या. अगदीच अकल्पित घडलं. गुंतवणूकदारांचं सोडाच, पण सगळे उद्योगधंदे ठप्प झाले आहेत.प्रवास, बाजारपेठा, चित्रपटगृहे, शाळा, महाविद्यालये ह्यांच्या बंदीमुळे आर्थिक चक्र थांबलं आहे. ऑलम्पिक सुद्धा रद्द करण्याची पाळी आली

माझी वाचनकथा

शशांकने खो दिल्यावर मी खरतर लगेचच पळायला पाहिजे होतं, पण आळस हा माणसाचा शत्रू आहे, शत्रूवरही प्रेम करा इत्यादी वाचलेल्या अनेक सुविचारांचा एकत्रित परिणाम झाल्याने आज मुहूर्त सापडला.. सर्वप्रथम ह्या सगळ्या प्रकाराबद्दल माझ्या मनात थोडी शंकाच आहे.. "तू जर ब्लॉग लिहितोस आणि स्वत:ला मराठी साहित्याचे उपासक समजतोस, तर मग सांग बघू काय काय वाचलय ते?" असं करणं म्हणजे "पोहता येत, तर मग जरा पाण्यात उडी मारून दाखव" ह्या धर्तीवर खिंडीत पकडणे होय. जर हा हेतू असेल तर मी तात्विक निषेध नोंदवतो आणि इथेच लिखाण थांबवतो, ;) ...अथवा पुढे वाचा (माफ करा पण आज्ञावल्या लिहून/वाचून if, else लिहायची सवय लागली आहे). वाचन हा सगळ्यात आवडता छंद. आणि लहानपणापासून मी हाती लागेल ते पुस्तक वाचायचो, वर्तमानपत्रे, साप्ताहिके, मासिके दिवाळी अंक, कॉमिक्स, हे तर होतंच, पण सगळ्यात आवडीच्या पुस्तकांपैकी होती ती बालभारती, कुमारभारती. त्यांतले धडे फारच सुंदर होते, अर्थात परीक्षा नावाच्या एका राक्षसाने त्यातला आनंद अर्धा केला. संदर्भासह स्पष्टीकरण, कवितेचे रसग्रहण, भाषावैशिष्ट्ये असले प्रकार म्हणजे मला साहित्या